Bien Velds houdt wel van een ‘uitje’, letterlijk en figuurlijk: een uitje bij de haring, een uitje in kunst of naar verre oorden. Zo doet zij af en toe mee aan kunstprojecten in binnen- of buitenland. Het werken op andere plekken met andere kunstenaars en soms ‘nieuwe’ materialen vindt zij zeer inspirerend. Soms wordt ze hiervoor gevraagd, maar ook heeft ze zelf een aantal projecten bedacht en uitgevoerd. In 1993 werd ze uitgenodigd voor het beeldhouwers symposium ‘Marmol sol’ op Cuba waar ze voor de eerste keer met marmer werkte en een beeld van ruim 3 m hoog maakte. Enthousiast geraakt over dit project, het land en de mensen daar, zette ze samen met een Cubaanse keramist het project ‘Todo Cerámica’ op. Het project ‘De Ark van Noach’ diende om een volgende reis naar Cuba te financieren en de ‘Actie Gebaksteen’ was een project om geld in te zamelen om machines, gereedschappen en materiaal te kunnen kopen voor het project ‘Todo Cerámica’. In 2006 vertrok ze met vriendin en collega Petra Koonstra voor 6 weken naar Fuerteventura (Canarische Eilanden) om daar een aantal humoristische geiten te hakken uit lokale steen. Dit project was een vervolg op de jaarlijkse studiereizen van de geitenboeren van dat eiland, die Bien begeleidde in 9 verschillende landen.  In Nederland maakte ze in 2007 een feestje van de Nationale Molendag bij een stel vrienden die de molen van Rhenen bewonen/beheren en in 2010 organiseerde ze een ‘alternatieve’ atelierroute langs ‘bijzondere ateliers en woonplekken’ aan de westkant van de stad Groningen, waar ze zelf ook woont en werkt. Zo komt op z’n tijd van het één het ander....
Projecten Todo Céramica - Isla de la Juventud, Cuba Marmol Sol - Isla de la Juventud, Cuba Internos - Santiago de Cuba, Cuba Ark van Noach - Hoogezand Home Biografie Exposities & nieuws Villa Beestenboel Foto galeries Contact & locatie Links Actie Gebaksteen - Oude Pekela Remake van het Hoornbeeld - Tolbert Nationale Molendag - Rhenen Las Cabras - Fuerteventura, Canarische Eilanden Overal Open Ateliers - Groningen De dag begon met 'klereweer' Toen was het thema snel bedacht: we gaan kleren maken Frisse kleuren voor deze aanvankelijk grauwe dag Elke bezoeker mocht een kledingstuk beschilderen De eerste jurk is klaar Twee verschillende sokken Kleine kunstenaars aan het werk... ..... Er was muziek... ...en veel publiek De was droogt voor Wat een grote onderbroek! De molenaar hangt de was op Zó, dat hangt! Bien samen met de molenares De was hing en toen werd het zonnig! Zo werd de molen toch nog een 'droogmolen' Het metalen frame is klaar, 5 m hoog Polyester bedrijf De Groot uit Tolbert heeft de hoorns bekleed met...polyester Met de haakse slijper maakt Bien reliëf in de hoorns Een erg stoffige klus De hoorns worden schoongespoeld Het reliëf in de hoorns Een laag polyesterverf en zand voor de structuur Een lekkere kliederklus Klaar voor transport De herplaatsing bij stichting de Zijlen in Tolbert Even zweven... Spannend, maar het past weer En daar staat hij dan... ...met zijn nieuwe polyester jasje In de steenfabriek Rauwe bakstenen worden diagonaal doorgesneden Opgeloste rauwe bakstenen kloppen we tot 'slagroom' en 'mokka' Het decoreren kan beginnen Eerst een laagje 'crème' En dan met de zelfgemaakte reuzen-slagroomspuiten aan de slag Wat kan daar nog eens bij?... Het ziet er al lekker uit... Per heftruck worden ze naar de oven gebracht Boven op de 'gewone' bakstenen worden ze gestookt op ± 800° Na de stook moeten ze nog wel worden bijgewerkt, er was wat mis gegaan... Met gekleurde tegellijm zien ze er nog smakelijker uit We presenteren ze óp een taartpunt Vlak voor de onthulling in de Openbare Bibliotheek van Groningen De verkoop kan beginnen...
Januari 1993 vertrok Bien samen met drie beeldhouwers (Bastiaan de Groot, Paul Verhulst en Guus Hellegers) naar Nueva Gerona op het Isla de la Juventud, Cuba om daar beelden in marmer te gaan maken. Zelf brachten ze gereedschappen en machines mee, waarvan een deel na het project achterbleef als bijdrage voor de voortgang van dit project. Het onderkomen, eten en de werkplaats waren voor hun geregeld. Je koffers pakken voor 3 maanden, wetende dat je daar ter plekke niks kon kopen was wel een hele speciale ervaring. Niet naar een winkel kunnen stappen als je iets nodig hebt, eten op de bon, wachtlijsten en rijen voor alles, geen vervoer, geen telefoon en elke dag was het maar afwachten wat er wel en niet geregeld kon worden op dat moment. Vooruit plannen had absoluut geen zin, iets wat je je hier niet kunt voorstellen. Soms werd het wel èrg spannend of alles wel af zou komen op tijd, maar met veel creativiteit en doorzettingsvermogen kregen de Cubanen uiteindelijk toch alles geregeld. Deze 3 maanden werken met zware machines in een voor haar nieuw materiaal, in een totaal ‘andere wereld’ was en blijft voor Bien een onvergetelijke ervaring. Het land, de ondanks alles enthousiaste, ‘mooie’ altijd lachende mensen, hun doorzettingsvermogen en creativiteit heeft zo’n indruk op Bien gemaakt dat ze het niet bij deze ene keer wilde laten. Zo’n project betekende namelijk contact met het buitenland, wat voor de Cubanen (nog altijd) heel moeilijk is. Aansluitend op Marmol Sol heeft Bien samen met een kunstenaar van het eiland een dergelijk project opgezet in de keramiek: Todo Cerámica.
Met een soort vliegende lelijke eend kwamen we in Nueva Gerona aan De straat waar wij gingen wonen 'Onze' casa de visita, met kokkin, schoonmaakster èn klusjesman Dakbedekking voor reparatie van het atelier Door kortsluiting was het dak gedeeltelijk verbrand Het atelier was speciaal vor dit project gebouwd Ik in zo'n grote steen werken ? 'Esperar es trabajar', wachten is werken... er werd veel gewacht. Zonder geduld kom je daar helemaal nergens Na dagen wachten zijn onze stenen voorgezaagd Wat is dat een zwaar werk, maar de spierballen groeien gelukkig snel Pauze met thee van grapefruitbladeren Een lijntje hield het vele bezoek op een veilige afstand We hadden heel wat bekijks Onze vertaler en de twee Cubaanse kunstenaars die het project opgezet hadden De 'hamburgertent' naast het atelier waar vooral de mannen goeie klant waren Honger of niet, de Cubanen blijven altijd vrolijk ! Grapefruits waren er volop, ook goed om wijn mee te maken Een soort Mickey Mouse plaatje... Prachtige bloemen kwam je er tegen... Na 2½ maand hard werken De beelden worden geplaatst in Parque Antonio Mella, vlak buiten de stad Paul Verhulst had zijn beelden ingekleurd met eigen meegebrachte verf, waarvan hij de rest even bij het beeld verstopt had... ...en zowaar zat er de dag van de onthulling graffiti op Bien's beeld... Guus Hellegers werkt nog even de laatste details bij voor de officiële opening En na 3 maanden Cubaans 'leren', mag Bien de openings speech houden Iedere deelnemer verteld wat over z'n beeld Bastiaan de Groot bij zijn beeld En daar staat-ie dan, Bien's eerste beeld in marmer 'Los Cuernos' (de horens) Marmol Sol, een project om op voort te borduren : met Idilio Lopez Arnaud zet Bien het project 'Todo Céramica' op...
Als vervolg op het project Marmol Sol, heeft Bien samen met de Cubaanse kunstenaar Idilio Lopez Arnaud het project ‘Todo Cerámica’ opgezet. Tijdens dit eerste project in 1995 waren er deelnemers uit Colombia, Nederland en Cuba. Ze werkten in een van de keramiek fabrieken op het Isla de la Juventud. De fabriek zelf lag stil, maar de werknemers kwamen elke dag omdat ze daar tussen de middag nog wel te eten kregen. Er was dus veel publiek en iedereen hielp ook graag een handje mee. ’s Avonds werkten de kunstenaars in het keramisch centrum in Nueva Gerona zelf, waar ze borden beschilderden, die gebruikt werden om de hotel- en etenskosten voor het project mee te betalen. Het beeld van Jakobine von Dömming en Bien Velds is geplaatst in het centrum van Nueva Gerona.
De hoofdstraat van Nueva Gerona Een van de vele slogans langs de weg: 'Hier is het mogelijk' ! Achter de keramiek fabriek hadden Bien en Jakobine hun werkplek Idilio Lopez Arnaud, met wie Bien dit project heeft opgezet Het begin van het beeld Het wordt een toren met een verhaal Jakobine von Dömming en Bien bij hun beeld in wording Bovenop komt de maan, of is het een grapefruitschijf... Kroko en Kikker houden siësta Jakobine bezig met het verhaal De werkplek achter de fabriek De 'televisie' komt langs Xiomara uit Santiago de Cuba werkt ook buiten De meeste Cubanen werken in de fabriek Xene maakt ook een grote toren Negrin met zijn grote knoop Peña aan het werk José Ramon maakt een soort biljart tafel Dit wordt een reuzen schildpad Tussen de middag komt er eten van het hotel, rijst met jamonada (ham). Het groenvoer zoeken Bien en Jakobine er zelf bij Yuca's, het favoriete maal Bien en Jakobine logeren in een kamer boven het keramisch centrum in de stad 's Avonds beschilderen ze borden Hiermee wordt het eten voor het project betaald Er is maar één tl buis die het doet en die wordt verplaatst naar waar op dat moment gewerkt moet worden Lydia komt met 'gasolina': rum en grapefruitwijn Het beeld is klaar voor de stook De glazuurstook De toren geplaatst in het centrum van Nueva Gerona Kroko en Kikker houden alwéér siësta
In 1997 en 1999 vertrok Bien in aansluiting op ‘Todo Cerámica’ naar Santiago de Cuba, waar zij meewerkte aan het internationale muurschilder project ‘Internos’. Een twintigtal kunstenaars werkte in groepjes van 5 of 6 man aan diverse muren in de stad. Ze hadden een week de tijd om een ontwerp te maken, dit moest dan goedgekeurd worden door de overheid en daarna kon het schilderen beginnen. Ook voor dit project brachten de buitenlandse kunstenaars materialen zoals verf en kwasten mee. Hun onderkomen, eten en transport naar de diverse locaties was geregeld door de organisatie. De steigers werden door de stad geleverd, maar omdat ook daarin schaarste was werden sommige muren noodgedwongen niet hoger dan 2m. Santiago de Cuba heeft inmiddels heel wat beschilderde muren.
Het ontwerp is goedgekeurd, de steigers staan, we kunnen beginnen De Cubanen houden van veel, dus het wordt veel De ramen in de muur worden mooi geïntegreerd Jakobine von Dömming, Bien Velds en Petra Koonstra uit Groningen Ook Bastiaan de Groot uit Groningen doet mee De lunch wordt gebracht in kartonnen doosjes die meestal de smaak aan het eten geven... Deze auto hoort niet bij het project ! Ook hier komen veel bezoekers De muur is 24 m lang Condooms, daar wordt momenteel veel reclame voor gemaakt De zon brandt bijna de hele dag op de muur En dan is hij klaar Ook kinderen uit de buurt hebben meegeschilderd, rechts op de foto Alle deelnemers Tijd voor een biertje ! De muur waar Bien in 1999 aan meewerkte De laatste details De muur waar geen steiger voor was... En andere muren De zon bleekt de kleuren snel... Met een slinger van wikkels van ananasblikjes wordt kerstversiering gemaakt Deze sinaasappelverkoper staat later ook op de muur geschilderd Nog meer muren En nog meer... Todo Céramica 2 - Isla de Juventud, Cuba
In 1999 nam Bien 4 Groninger kunstenaressen mee naar het eiland. Na een zeer originele briefwisseling met Martinair mochten zij een hutkoffer met 80 kg aan materiaal, boeken, gereedschap en ook 2 fietsen gratis meenemen. Nieuwsgierige mensen kunnen hier klikken om deze briefwisseling te lezen (pdf). Dit keer werkten ze bij een keramische fabriek die nog functioneerde. Er waren deelnemers uit de VS, Argentinië, Nederland en Cuba. Het feit dat ze in 4 weken tijd wel 6 keer moesten ‘verkassen’ wekte niet altijd blije gezichten op, maar leverde Bien wel de inspiratie voor haar werk: een serie huisjes op wielen en de wandobjecten met de bicidrilo’s waren het resultaat. Aan het eind van het project vertrok de hutkoffer gevuld met een beeld van elke deelnemer met de Amerikanen mee naar Denver, waar een expositie werd gemaakt met dit werk tijdens de NCECA, een groot keramiek symposium dat elk jaar plaatsvindt in de VS.
De hutkoffer met 80 kg aan materiaal en gereedschap mag per uitzondering gratis mee van Martinair ! Plus nog twee fietsen Joke Langendorff, Marie Dazy, Idilio, Victoria Rojaz Milesi en Tine Rinds De keramische fabriek waar ze gaan werken Een gezellige plek met leuke mensen Dit soort vazen worden er gemaakt Met eigen inzicht gedecoreerd door vooral vrouwen De eerste actie is borden maken om zelf van te eten, want die zijn er niet ! Marie Dazy werkt het liefst binnen, ongestoord Xene kan heel realistisch schilderen met glazuur, een kunst ! Kathy Holt en Joel Benett uit de VS Tine Rinds en Bien werken op de binnenplaats Bien maakt een serie huisjes op wielen omdat ze in 4 weken wel 6 x moeten verhuizen Er grenst een school aan de binnenplaats van de fabriek Hier wordt de vooropleiding voor de kunst academie gegeven Joke Langendorff geeft een ochtend les Wie geen les heeft volgt alles mee vanaf het balkon Wat wordt hier gestookt ? Een van de kokkins van de fabriek We gaan een feestje bouwen om de fabrieksarbeiders te bedanken voor hun gastvrijheid Bananenchips, salades en grapefruitwijn... En natuurlijk muziek en dans... Een pittfire maken op het strand Iedereen heeft er wat voor gemaakt en gepolijst Wat hout, palmtakken, paardenstront en dan de fik erin Na een hele nacht muziek bij een smeulend vuur is dit het resultaat En in het echt was het nog groen-blauwer ! Todo Céramica 2 met deelnemers uit o.a. de VS, Argentinië, Nederland en Cuba De hutkoffer wordt nu gevuld met van iedereen een beeld Per illegale taxi vertrekt de koffer 's nachts naar het vliegveld Voor een reis via Mexico naar de VS om aldaar een expositie op te bouwen in Denver
In 1999 werd Bien gevraagd om een kunstactiviteit te bedenken en uit te voeren op de Maritiem dag die gevierd werd bij de scheepswerf Ferus Smit bij Hoogezand. Samen met Tine Rinds en Joe Palermo maakte zij een ark van Noach van karton en dozen, gesponsord door de kartonfabriek die daar vlakbij was. In 1 dag moest het ding klaar zijn, dus thuis hadden ze al heel wat voorbereidend werk gedaan en dat was maar goed ook ! Het was de bedoeling dat het publiek mee zou werken, maar de meeste bezoekers liepen met grote ogen langs en bleken vooral geïnteresseerd te zijn in ijs, patat en knakworst. Geen probleem, Bien, Tine en Joe hadden een leuke dag.
Joe Palermo en Tine Rinds Op het houten schip worden de dozen gemonteerd Ondertussen gaan Tine en Bien druk verder met het maken van de dieren Het publiek wordt uitgenodigd ook mee te doen, maar er is weinig enthousiasme Knippen, scheuren, snijden, vouwen... En daar is de koe Weer twee beestjes klaar Het goudkarton komt goed van pas Rat doet stoer... Ferus Smit, de scheepswerf waar het festival was Noach of geen ark ? En dan is hij klaar
Voor de Nationale Molendag (2007) was Bien gevraagd om iets ‘vrolijks’ te doen met de zeilen van de molen in Rhenen, waaraan het publiek ook kon meewerken. Het plan om grote schilderijen te maken op lakens en die aan de wieken te binden werd letterlijk in de wind geslagen. Het woei ’s morgens zó hard dat er geen houden aan was, aan die grote lakens. Klere weer! En toen was een alternatief snel bedacht: grote kledingstukken uitknippen, beschilderen en die te drogen hangen in de wieken. Het werd een leuke dag met vele enthousiaste ‘kleine kunstenaars’. Toen de was eenmaal aan de wieken hing, kwam de zon door en zaten we gezellig onder een èchte droogmolen....
Om geld in te zamelen voor het project ‘Todo Cerámica’ heeft Bien in 1999 ‘Aktie Gebaksteen’ bedacht . Een groep van ruim 10 kunstenaars uit Nederland en Cuba hebben in 1 dag 150 ‘rauwe’ bakstenen omgetoverd tot 300 ‘Gebakstenen’ in steenfabriek Strating BV te Oude Pekela. Per heftruck werden de gebakstenen op  de reguliere bakstenen geplaatst en gestookt. Helaas bleek na de stook dat een deel van de decoraties niet op de stenen was blijven plakken door foute over temperatuur. Dat werd snel iets verzinnen, want de dag erna zou Philips Drachten ter gelegenheid van hun 50 jarig bestaan de eerste taart op komen halen.... Tegellijm, dat bleek dé oplossing ! Inmiddels hebben al heel veel mensen een (gebak)steentje bijgedragen aan het project ‘Todo Cerámica’ door aankoop van zo’n taartpunt. Bedankt nog daarvoor! Ook Strating BV is zij nog altijd zeer dankbaar voor hun gastvrijheid. Bien’s liefde voor tegellijm vindt hier haar oorsprong !
In de jaren ’90 maakte Bien dit grote hoornbeeld van metaal en ferro cement voor een beeldenroute in Noord Groningen. Het is tot nu toe haar grootste beeld (5 m hoog). Na deze kunstroute werd het beeld al spoedig verkocht aan stichting De Zijlen in Tolbert. Door het Nederlandse weer begon in de loop der jaren het cement af te brokkelen. In 2003 zijn de hoorns ontmanteld en heeft Bien met hulp van polyester bedrijf de Groot uit Tolbert het beeld weer in ere hersteld. De hoorns zijn nu van polyester, maar de uitstraling is nog steeds hetzelfde als vóór de reparatie.
Vier humoristische geiten In het kader van een beeldhouw syposium op Fuerteventura maakten Bien Velds en Petra Koonstra in de winter van 2006 een viertal humoristische geiten die geplaatst zijn in Puerto del Rosario, de hoofdstad van het eiland. Waarom geiten? Dit eiland staat bekend om z’n authentieke geitenrassen, er zijn er duizenden, prachtige beesten in bonte kleuren die heel veel melk geven waar overheerlijke kaas van gemaakt wordt. Bien is aan dit project gekomen via de geitenboeren van dit eiland. Ze begeleidde deze boeren meerdere malen tijdens hun studiereizen naar diverse landen. Elk jaar kwamen er meer mee en het was elke keer weer een zeer gezellig en ‘bont’ gezelschap. Dit symposium ‘Una ciudad de esculturas’ vond eigenlijk in september plaats, maar omdat Bien in die maand altijd met de geitenboeren op pad was heeft ze het voor mekaar gekregen om in de winter te mogen komen, beter kon niet!
Ons ontwerp Op Fuerteventura hebben ze prachtige inheemse geitenrassen We hebben voor locale steen gekozen, die de hardheid van marmer heeft Wel eerst de machines controleren, want niet alles zat meer echt goed vast We werken op de gemeentewerkplaats tussen de wegafzettingen en verkeersborden... En dan met grof geweld de grote stukken eraf Petra maakt een zonnende geit En ik maak een zittende Ze krijgen grote uiers want de geiten van Fuerteventura staan daar bekend om Leo, onze privé werkplaats assistent houdt ook wel van een grapje Het is bijna Carnaval We kunnen zó meedoen... Voor we gaan eten borstelen we elkaar eerst af In het restaurant eten allemaal werknemers: schilders, metselaars etc... Zo schoon als hier zag ik er pas na het project uit... 's Avonds lopen we vaak over het strand terug naar het hotel We hebben een heerlijk balkon met uitzicht op zee De weekenden doen we wat rustiger aan, we maken de ontwerpen voor de koppen... We doen de was... En overal zien we geitenkoppen... Onze geiten krijgen metalen koppen Na 2 weken beginnen we ieder aan een 2de geit Het groffe werk doen we vaak samen Petra was haar bril en stofkap kwijt en vindt die terug op mijn hoofd, alles dubbel... Daar moet nog heel wat af Soms moeten de beelden gedraaid of op een verhoging worden gezet Het fijnere werk begint, net een tandarts assistente... De modellen voor de koppen kunnen naar de snijbrander Nog één keer passen De koppen zijn klaar, in dik cortenstaal Er moeten gaten geboord voor de montage Gelukkig is Bart, de vriend van Petra inmiddels gearriveerd, die helpt flink mee Met lijm worden de koppen vastgezet En dan komt de televisie op bezoek Tijdens de lunch in 'ons' restaurant komen we langs... En daar staan ze dan, naast de kerk... De schaduwen doen het hier ook goed Links ligt 'La Gorda Berta', gemaakt door Petra en Bien leunt tegen haar 'Sinforina Sentada' 'Martha Maraton', gemaakt door Bien 'Alexandra Alegria' van Petra Koonstra's hand Martha Maraton La Gorda Berta Alexandra Alegria Ze zit ook best lekker... Bij de onthulling, nog meer pers Uiteindelijk zijn 'de Dames' hier neergestreken... En deze dames willen best wel weer eens aan zo'n project meedoen...
Overal Open Ateliers is een nieuwe atelierroute die Bien heeft opgezet in 2010, samen met een aantal bevriende collega’s. Het is een route die u meevoert langs kunst op bijzondere locaties onder de rook van Groningen. Het gaat om kunst rondom een aantal, vaak eigen gecreëerde ateliers/woningen zoals woonwagens, houten huisjes e.d., veelal verscholen in het groen. Bijzonder is ook, dat in tegenstelling tot de meeste ateliersroutes, u hier meer 3 dan 2 dimensionaal werk zal tegenkomen. Er lijkt haast een samenhang te zijn met deze manier van wonen/werken. Bij een aantal deelnemers zijn gast exposanten die het reis/kijk genot nog meer in balans brengen. De kunstenaars hebben het plan om een dergelijke route elke twee jaar te laten plaats vinden.
In de stad waren een aantal fietsen geplaatst met foldertjes om mee te nemen O.a. op de Vismarkt... Bij het Groninger Museum... En bij de ateliers Paarse ballonnen gaven de route van het ene naar het andere atelier aan De entrée bij Bien Joke Langendorff was gast exposant bij Bien Zaterdag ruim 150 en zondag ruim 250 bezoekers... Maar foto's maak je meestal als er ruimte is Bien's binnen atelier Ook Villa Beestenboel was weer van de partij En dan kom je bij de veranda... Nog meer veranda De eettafel stond buiten, om meer ruimte te creëren in huis De Vreemde Vogels Alle plekjes werden benut En gelukkig bleef het droog voor de schilderijen aan de muur Even 'neerstrijken' kon ook Even rust bij de tafel Ook het houthok heeft z'n sfeer Er zijn heel wat gezonde sapjes bij mekaar gefietst De sap fiets machine van buurman Rob Grip was een groot succes Portret gallerij van Joke op de schutting Op de veranda liggen documentatiemappen om in te kijken en zijn ansichtkaarten te koop Lekkere hapjes zijn ook niet te versmaden En als de tent dicht is gaan we smullen... Een zeer geslaagd weekend, voor herhaling vatbaar ! Schilderijen en beschilderde dozen, ook van Joke